Amcasının inşaatında çalışırken kapıldığı yüksek gerilim hattındaki kazada iki kolunu da kaybeden Osman Kanbur, kazadan sonra evlenemediğini ama hayata da küsmediğini söyledi.
Kanbur, “Askerlik dönüşü 1974’de amcamın inşaatında çalışıyordum. İnşaatta kornişler kalmıştı takılacak ve o zamanlar alüminyum kornişlerde yeni çıkmıştı. Balkondan içeri alırken yüksek gerilim hattına yaklaştı ve çarpıldım” diyerek yaşadığı kazayı anlattı.
İlk yıllar kabullenmediğini ve zor zamanlar geçirdiğini anlatan Osman Kanbur, şöyle devam etti:
“O, kazadan sonra bir zaman boşta gezdim ama daha sonraları köylere elektrik gelmeye başladı. Kendime de meşguliyet arıyordum. Yanıma bir kişi alarak evlere elektrik tesisatı döşemeye başladım. Daha sonra da radyo ve televizyon tamirciliği işine başladım. Köylerde elimde çantayla dolaşarak devam ettim. İlk önce köyde bir dükkan açtım. 5 sene böyle çalıştıktan sonra bir arkadaşım İstanbul’a taşınıyordu. Onun dükkanını devralarak 1996 yılından bu yana da Görele’de çalışıyorum.”
“Beni böyle çalışırken gören motive oluyor” diyen Kanbur, “Ellerimin olmadığını bilmeden gelenler var ve hayretler içerisinde bakıyorlar. Tanıyanlar ise beni gördüklerinde hayata motive oluyor” ifadelerini kullandı.
“Evlenmek istedim ama olmadı”
Hiçbir zaman hayata küsmediğini dile getiren Osman Kanbur, “Kazadan sonra evlenmek nasip olmadı. Birkaç defa denedim ama kabul edildiğim de olmadı. Fakat ben hayata küsmedim. Devam edip birçok şeyi de başardım” dedi.
Her işini kendi yaptığını ifade eden Kanbur, “Evde tıraşımı da, ütümü de her şeyi kendim yapabiliyorum. İlk başlarda yapamadığımda tutup her şeyi kırasım geliyordu ama önemli olan sabır, sabredeceksin. 'Ben bu işi başarırım’ dedikten sonra sıkıntı yok” diye konuştu.