Ordu'nun Gölköy ilçesinde yaklaşık 15 yıldan bu yana körüğün başında balyoz ve çekiçle sıcak ham demire şekil veren 41 yaşındaki Nuray Yaşar, sıcaklığı bin dereceye kadar ulaşan demirci ocağının başında ekmeğini kazanarak ev ekonomisine katkı sağlıyor. Eşi Sedat Yaşar'ın yaklaşık 15 yıl önce çırak bulmakta zorlandığı demir atölyesine yardım için giden ve mesleği öğrenmeye karar veren Yaşar, öğrendiği mesleği elinden geldiği kadar yapmaya çalışıyor. Ocağın başında yüksek derecelerde ısıttığı ham demire çekiç ve balyozla şekil vererek keser, nacak, bıçak kazma, balta gibi çiftçilerin günlük kullandığı tarım aletlerini üreten 2 çocuk annesi kadın demirci, bu sırada ev işlerini de aksatmıyor. 

Eşine yardım için gitti, mesleği öğrenince kendisine eğlenceli geldi 
Mesleği yapmaktan dolayı mutlu olduğunu ve çiftçilere ait her türlü malzemeyi ürettiklerini ifade eden demirci ustası Nuray Yaşar, mesleğe başladığı ilk haftalarda çok zorluk çektiğini belirtti. Şimdilerde ise yılların verdiği tecrübe ve birikimle mesleğin kolaylaştığını aktaran Yaşar, “Kaynatam vefat ettikten sonra eşimin yanında çalışacak kimse yoktu, çocuklarım da küçük. Eşime beraber çalışabileceğimi söyledim. Böylelikle eşime yardım etmiş oldum, benim için de eğlenceli oldu” şeklinde konuştu. 

“Gücümün yettiği kadar bu işe devam edeceğim” 

Her kadının bu işe gücünün yetmeyebileceğini ancak kendisinin elinden geldiği kadar demir dövmeye devam edeceğini aktaran Yaşar, “Kimi ev hanımı olarak işini görür, kimisi farklı alanlarda çalışır. Bazı kadınlar sıva yapıyor, tuğla örüyor, her kadın bir iş yapabiliyor. Ben gücümün yettiği yere kadar eşimle birlikte bu mesleğe devam ederim” dedi. 
Ev işleriyle de uğraştığını aktaran Yaşar, hem ev işi hem de demirci dükkanında çalışmaktan dolayı zorlanmadığını ifade ederek, hemcinslerinin de eşlerine yardım etmesi gerektiğini aktardı. 

“Yaklaşık 15 yıldır eşimle birlikte çalışıyoruz, ömrümüzün yettiği kadar devam edeceğiz” 

Nuray Yaşar'ın eşi Sedat Yaşar da demircilik mesleğini 30 yıldır yaptığını söyledi. Babasının vefatından sonra çırak bulamadığı için eşinin yardıma geldiğini ve o günden bu yana dükkanda demir dövdüğünü anlatan Yaşar, “Şimdiki nesil bu işi yapmak istemiyor. Gençlerin bu mesleğe ilgisi olmadığından biz de eşimle birlikte çalışıyoruz. Yaklaşık 15 senedir eşimle birlikte devam ediyoruz. Gücümüzün yettiği yere kadar da devam edeceğiz” ifadelerini kullandı.