TMMOB İnşaat Mühendisleri Odası Samsun Şubesi 17 Ağustos 1999 Marmara depreminin 19. yıldönümü dolayısıyla basın açıklaması yaptı. İnşaat Mühendisleri Odası Samsun Şube Başkanı Cevat Öncü, 17 Ağustos 1999 Marmara depreminin tekrarlanma olasılığının yüzde 63 olduğunu belirtti.

ACIYI KALBİMİZDE YAŞIYORUZ

Deprem gerçeğini asla unutturmayacaklarını kaydeden Öncü, “17 Ağustos 1999 Marmara ve 12 Kasım 1999 Düzce depremleri ile ortaya çıkan ve büyük ölçüde can ve mal kayıpları verdiğimiz depremin acısını kalbimizde yaşıyoruz. Bilindiği gibi, deprem bir doğa olayıdır, önlenemez ve oluş zamanları önceden tespit edilemez durumdadır. Depremler, önlenemez ancak önlemler alınabilir. Yapı üretim sürecinin asıl ve en önemli unsuru olan bir meslek odası olarak, başta ülkemizi yönetenler ve yerel yöneticilerimiz olmak üzere, her kurum, kuruluş ve tüm yurttaşlarımızı depremlere karşı hazır ve uyanık olmaya davet ediyoruz.  İnşaat mühendisliği, yer altında ve yer üstünde güvenli ve sağlıklı yapı üreten ve bunu örnek uygulamaları ile kanıtlamış bir bilim dalıdır.  Biz inşaat mühendislerinin, güvenli ve sağlıklı yapılar üretmenin yanı sıra, insanlarımızın sağlıklı bir çevrede yaşamalarını sağlamak gibi bir görevimiz vardır” diye konuştu.

DENETİM MEKANIZMASI ŞART

Türkiye bir deprem ülkesi olduğunu hatırlatan Öncü, “Bu gerçeği unutmadan, bir doğa olayı olan depremin afete dönüşmemesi ve yıkımların önlenebilmesi için izlenmesi gereken yol; Yapıların,  mesleki derinliği ve yeterliliği olan, etik anlayışı yüksek meslek insanları tarafından, mühendislik bilimine ve deprem yönetmeliklerine uygun olarak tasarlanması ve üretilmesidir. Ayrıca, standartlara uygun malzeme ve işçilik kullanılarak, etkin bir denetim mekanizmasının da uygulanması zorunluluktur” dedi.

İYİ DURUMDA DEĞİLİZ

17 Ağustos 1999 Marmara depreminin, can ve mal kayıpları bakımından bir milat olarak kabul edildiğini ifade eden Öncü açıklamalarını şöyle sürdürdü:   “17 Ağustos 1999 Marmara depremi gibi büyük depremlerin tekrarlanma olasılığının yüzde 63. Üzülerek belirtmek durumundayız ki, 17 Ağustos 1999 depreminden bu yana 19 yıl geçmesine rağmen, deprem güvenliği bakımından iyi durumda değiliz. Büyük kentlerimiz başta olmak üzere, deprem başta olmak üzere doğal afetlere karşı duyarlı ve hazırlıklı değiliz. Profesyonel mühendislik yaşamının düzenleyicisi ve takipçisi olması gereken meslek odalarımızın yetkileri bilinçli bir şekilde giderek azaltılmaktadır. Ticari kaygılar maalesef ki teknik zorunlulukların önüne geçmektedir. Bilgi, beceri ve liyakat sahibi yöneticiler yerine, geçmişte görülmüştür ki şirket ve cemaat ilişkileri belirleyici olmuştur. Meslek odaları, üniversiteler ve endüstri arasındaki işbirliği desteklenmesi gerekirken, görmezden gelinmekte ve yok sayılmaktadır. 

Ayşe KUŞCU KAYA